تحقیق جمهوری آذربایجان و دین ( ورد)

دسته بندي : دانش آموزی و دانشجویی » دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 6 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏جمهوری آذربایجان و دین
‏ ‏دین یکی از مولفه‌های بزرگ پازل هویت و ملیت است. علاوه بر آن تقریبا همه سیاستمداران جهان هر از گاهی برای پیشبرد اهداف خود در سنگر دین پناه می‌گیرند. امروزه نقش برجسته دین در نظامهای سکولار و لائیک نیز به خوبی روشن شده است. بوش با شعار جنگهای صلیبی به خاورمیانه لشکرکشی می‌کند. پاپ سابق و واتیکان با همکاری آمریکا و انگلیس برای فرو ریختن شوروی در کنار دیوار برلین مراسم مذهبی برگزار می‌کند و تورکیه بخشی از برنامه‌های سیاسی و اقتصادی خود را در کشورهای آسیای میانه به کمک مدارس مذهبی خود به پیش می‌برد و‏…
‏دین چه به عنوان یک امر معنوی واقعی و چه به عنوان یک ابزار سیاسی چیزی نیست که بتوان از آن به سادگی عبور کرد و در مورد آن نیندیشید. و اگر در کشوری و یا منطقه‌ای یک بی‌تفاوتی و سهل انگاری‌‌یی از این دست اتفاق بیفتد فاجعه‌ای رخ داده است.
‏این فاجعه از سالها قبل در مورد جمهوری آذربایجان روی داده بود، اما کسی آن را جدی نمی‌گرفت.
‏مقاله رافیق تاقی پرده از روی این فاجعه برداشت. قبل از اینکه به چند و چون این فاجعه بپردازیم وظیفه خود می دانیم که به عنوان یک مسلمان و شیعه از حرفهای این نویسنده اعلام برائت کرده و از ایشان دعوت نماییم که تاریخ اسلام را یکبار دیگر از روی منابع اسلامی (نه غربی) به دقت بخوانند و نقش عظیم و تمدن ساز اسلام را در سده‌های نخستین هجری بررسی کنند.
اما بار دیگر به فاجعه برمی‌گردیم فاجعه جدی نگرفتن دین در جمهوری آذربایجان.
‏جمهوری آذربایجان یکی از کشورهای بسیار مهم و استراتژیکی است که متاسفانه در قرن اخیر با بداقبالی هویتی مواجه گشته است. این جمهوری نزدیک به سه‌ربع قرن در زیر استبداد سیاسی، فرهنگی، مذهبی مسکو قرار گرفت و بعد از استقلال نیز هنوز یک الگوی جامع هویتی برای خود تعریف نکرده است‏.
‏دولت علی‌اف‌ها با مسئله دین به صورت کج‌دار مریز رفتار کرده است. اما این رفتار در دراز مدت به سود دولت و ملت آذربایجان نخواهد بود.
تفاوت جمهوری آذربایجان نسبت به جمهوری‌های دیگر شوروی در این است که مردم این جمهوری شیعه مذهب هستند. جمهوری‌های ترک و سنی نشین آسیای میانه چه در ارتباط با همدیگر و چه در ارتباط با ترکیه از همسانی و هم‌اندیشی بسیار بالایی برخوردار بوده و این دو عنصر مشترک آنان را همکاری‌ و هم‌یاری در عرصه فرهنگ و سیاست و اقتصاد یاری می‌رساند. اما آذربایجان در این زمینه با مسائل و موانع بسیاری روبرو می‌شود.
وجود یک خلاء و ممنوعیت هفتادساله مذهبی و گسست سنت مذهبی در آذربایجان موجب بحران هویت مذهبی در آذربایجان شده است. به همین جهت اکنون چهار-پنج گروه عمده مذهبی در آذربایجان فعالیت دارند. از این گروهها میتوان به ترتیب شیعیان صرفا مذهبی و بومی آذربایجان، ‏ ‏گروه‌های شیعه وابسته به ایران با گرایشات سیاسی و ایدئولوژیک، فرقه‌های وهابیت و بهائیت و همچنین مدارس سنی ترکیه نام برد.
‏هر یک از گروه‌ها نیز به مقدار وسع خود از قبیل پول و قدرت خود دارای قدرت جذب و موفقیت بوده‌اند.
‏اما در این میان گروههای دلسوز شیعه بیشترین ضرر را متحمل شده‌اند چرا که در تقابل دو دیدگاه مذهبی سیاسی و غیرسیاسی شیعی هر دو طرف نیروی خود را صرف مباحثه و نزاع با یکدیگر کرده و عرصه را برای فعالیت گروه‌های دیگر خالی می‌گذارند.
‏این تشتت میتواند در چند دهه نزدیک آذربایجان را به یک جامعه چند مذهبی و چند فرقه‌ای مبدل سازد که خطرات آن بر اهل بصیرت پوشیده نیست.
‏نگارنده هیچ سخنی با فرقه‌های غیر شیعی که برای گرفتن ماهی از آب گل آلود به آذربایجان لشگر کشی کرده اند ندارم و عمده سخن من با فعالین شیعه در آذربایجان و ‏همچنین روشنفکران و سیاستمردان آن خطه است.
در یک جامعه آزاد هر گروه و نحله مذهبی و اعتقادی میتواند فعالیت داشته باشد. اما آیا اساسا جامعه آذربایجان یک جامعه آزاد است و تمام فاکتورهای جامعه آزاد از قبیل آزادی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در آن وجود دارد؟ طبیعی است که این فاکتورها در جامعه آن خطه وجود ندارد و لاجرم عجالتا باید بدون روشنفکر بازی و مدرن مآبی برای بحث دین و مذهب در آذربایجان کاری کرد که ملت آذربایجان و یکپارچگی و انسجام ملی آن بیش از این صدمه نبیند.
‏ ‏در ابتدای مقاله از یک فاجعه سخن گفتم. آری، ‏ ‏فاجعه‌ای که پس از ‏ ‏مقاله رافیق تاقی آشکار شد؟
‏به نظرمی‌رسد این فاجعه، فاجعه ‏ ‏نبودن متولی دینی در آذربایجان است. یک نهاد دینی مستقل و در عین حال برخوردار از حمایت ملت و دولت میتواند در چنین مواقعی با در نظر گرفتن دو فاکتور دین و ملیت وارد عمل شود. اگر دولتمردان و سیاستمداران آذربایجان از همان روز اول به جای ولنگاری مذهبی به گروههای مذهبی بومی و غیر ایدئولوژیک فرصت عرض اندام و انسجام میدادند اکنون دیگر نیازی نبود آقای مجتهد شبستری امام جمعه تبریز و دیگران ضمن تکفیر رافیق تاقی از ایران شمالی سخن برانند و سایت‌های نان به نرخ روز خور و متلونی چون بازتاب در کنار پان ایرانیستهایی که اساسا عده‌ای از آنها اعتقادی به مذهب ندارند ندای وا اسلاما و وا مذهبا سر بدهند. جالب این است که هر روز در سایتهای اپوزیسیون فارسی چندین مورد اهانت نسبت به مذهب و دین و ائمه به چشم میخورد و در بعضی از شبکه‌های ماهواری فارسی زبان حتی نسبت به ائمه و حضرت زهرا (س) اسائه ادب و توهین می‌شود، اما گویا هیچ کدام ارزش هیاهو و جنجال و تکفیر را ندارند و دو ترجمه از آیات شیطانی توسط نویسندگان فارس اصلا مهم نیستند و فقط ترجمه عزیز نسین از آیات شیطانی و مقاله رافیق تاقی کفر آمیز هستند.
‏این درست است که هیچ کس به عنوان یک مسلمان نمی‌تواند از عزیز نسین یا رافیق تاقی دفاع کند اما دولتمردان و نویسندگان ترک ستیز ایران هم این حق را ندارند که ضمن سکوت در مقابل دین ستیزان فارسی زبان تنها نویسندگان دین ستیز ترکیه و آذربایجان را محکوم کنند. این محکوم‌کردنها اغلب جنبه سیاسی داشته و معمولا از دلسوزی حضرات برای دین و مذهب سرچشمه نمی‌گیرد.