پاورپوینت آیین نامه حفاظت ساختمان (با کیفیت)
دسته بندي :
علوم پایه »
دانلود پاورپوینت های علمی
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : powerpoint (..ppt) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد اسلاید : 39 اسلاید
قسمتی از متن powerpoint (..ppt) :
بنام خدا
آیین نامه حفاظت ساختمان
آييننامه حفاظت و بهداشت عمومي در كارگاهها
ماده 1 : كليه كارگاههاي موجود و كارگاههايي كه در آتيه تاسيس ميشوند بايد مقررات عمومي مربوط به حفاظت و بهداشت كار را كه در اين آييننامه مقرر ميشود طبق ماده 48 قانون كار رعايت نمايند.
فصل اول - ساختمان
ماده 2 : ساختمان كارگاهها و كارخانهها بايد با وضع آب و هواي محل متناسب باشد.
ماده 3 : براي هر كارگر در كارگاه حداقل بايد 12 متر مكعب فضا منظور گردد و فضاي اشغال شده بهوسيله ماشين آلات يا ابزار و اثاثيه مربوط بهكار همچنين فضاي بالاتر از ارتفاع سه متر جزء فضاي مزبور محسوب نميشود.
ماده 4 : سقف و بدنه و كف عمارات كارگاه بايد با مصالحي ساخته و اندود شود كه از نفوذ رطوبت به داخل كارگاه جلوگيري نمايد و حتي الامكان مانع نفوذ گرما و يا سرماي خارج گردد.
ماده 5 : كف عمارات كارگاه بايد هموار و بدون حفره بوده و به نحوي مناسب مفروش شود كه قابل شستشو باشد و توليد گرد و غبار نكند و موجب لغزيدن كارگران نگردد.
در مواردي كه نوع كار اقتضاي ريخته شدن آب را به كف كارگاه داشته باشد بايد كف كارگاه داراي شيب متناسب و مجراي مخصوص براي خروج آب و جلوگيري از جمع شدن آب در كف كارگاه باشد.
ماده 6 : در محلهايي كه مواد شيميايي و سمي بكار ميبرند بايد بدنه ديوار كارگاه تا يك متر و شصت سانتيمتر ارتفاع از كف زمين قابل شستشو باشد.
ماده 7 : در صورتي كه در ساختمان كارگاه دهانهها يا سوراخهايي موجود باشد كه احتمال سقوط اشخاص برود بايد بهوسيله نصب پوششهاي فلزي محكم و نردههايي كه حداقل ارتفاع آن 60 سانتيمتر باشد موجبات جلوگيري از سقوط اشخاص و رفع خطر بعمل آيد.
ماده 8 : عرض پلكان عمومي كارگاه بايد حداقل 120 سانتيمتر و پاگردهاي آن متناسب با عرض مزبور باشد. در مورد پلكانهايي كه بيش از چهار پله دارد در طرف باز پلكان بايد نرده محكم نصب شود و در مسير پلكان نبايد هيچگونه مانعي وجود داشته باشد.
ماده 9 : عمارات كارگاه بايد به تناسب وسعت محل كار به اندازه كافي در و پنجره براي ورود نور و هوا داشته باشد.
ماده 10 : كارگاههايي كه وسايل كار و نوع محصول آن طوري است كه بيشتر در معرض حريق واقع ميشود حتي الامكان بايد با مصالح نسوز ساخته شوند.
فصل دوم - روشنايي
ماده 11 : در هر كارگاه بايستي روشنايي كافي (طبيعي يا مصنوعي) متناسب با نوع كار و محل تامين شود. در صورتي كه براي روشنايي از نور مصنوعي قوي استفاده شود بايد براي ممانعت از ناراحتيچشم حبابهاي مخصوصي نصب گردد.
ماده 12 : كليه پنجرههاي بدنه و سقف كه جهت روشنايي اطاقها تعبيه شده و كليه چراغها و حبابها بايد نظيف نگاه داشته شود.
فصل سوم - تهويه و حرارت
ماده 13 : محل كار در هر كارگاه بايد بطوري تهويه شود كه كارگران هميشه هواي سالم تنفس نمايند. در مورد محلهاي كار پوشيده مقدار حداقل هواي لازم براي هر كارگر بر حسب نوع كار در هر ساعت 30 الي 50 متر مكعب ميباشد.
ماده 14 : در كارگاههايي كه دود و يا گاز و يا گرد و غبار و يا بخارهاي مضر ايجاد ميشود بايد مواد مزبور با وسايل فني موثر طوري از محل توليد به خارج كارگاه هدايت شود كه مزاحمت و خطري براي كارگران ايجاد ننمايد.
ماده 15 : دركارگاههايي كه تهويه طبيعي كافي نباشد بايد از وسايل تهويه مصنوعي استفاده شود.
ماده 16 : هر كارگاه بايد داراي وسائلي باشد كه در زمستان و تابستان درجه حرارت داخلي آن به وضع قابل تحملي نگاهداري شود.
فصل چهارم - جلوگيري از آتش سوزي و مبارزه با حريق
ماده 17 : در هر سالن كار به تناسب تعداد كارگران بايد درهاي يك طرفهاي كه به خارج باز شوند بنام درهاي نجات وجود داشته باشد و درهاي مزبور به راهروها و يا معابر خروجي ساختمان منتهي شوند.
ماده 18 : درهاي خروجي نجات هيچوقت نبايد قفل باشد و بايد بهوسيله علايم و يا چراغهاي مخصوصي از داخل مشخص باشد.
ماده 19 : كليه پلكانها و پاگردها در ساختمانهاي بلندتر از دو طبقه (طبقه اول 5 متر و ساير طبقات هر كدام 4 متر محاسبه ميشود) بايد با مصالح ساختماني نسوز ساخته شوند.
ماده 20 : درهايي كه به طرف پلكان باز ميشود بايد لااقل فاصلهاي به اندازه عرض در تا نخستين پله براي توقف داشته باشد.
ماده 21 : در كارگاههايي كه بيشتر احتمال بروز حريق ميرود بايد وسايل مخصوص اعلام خطر (آژير) بكار رود بهطوريكه در تمام محوطه كار اعلام خطر شنيده شود.
ماده 22 : كارفرما موظف است مواد محترقه مورد نياز كارخانه را در تانكها و مخازني كه مقاوم در مقابل آتش باشند نگهداري نمايد و اين مخازن و تانكها بايد از محل كار مجزا و فاصله كافي داشته باشند.
ماده 23 : در نقاطي كه مواد منفجره و يا مواد سريع الاحتراق يا سريع الاشتعال وجود دارد استعمال دخانيات و روشن كردن و حمل كبريت - فندك و امثال آنها بايد ممنوع گردد.
ماده 24 : در موارد زير تعبيه و نصب برقگير الزامي است :
الف- ساختمانهايي كه در آن مواد قابل احتراق و يا انفجار توليد و يا ذخيره و انبار ميشود.
ب- تانكها و مخازني كه بنزينونفت وروغن و يا موادقابل اشتعال ديگر درآنها نگهداري ميشود.
ج - كورههاي مرتفع و دوكشهاي بلند.
فصل پنجم - ماشين آلات، پوشش و حفاظ ماشين آلات
ماده 25 : كليه قسمتهاي انتقال دهنده نيرو (ترانسميسيون) از قبيل تسمه، فلكه، زنجير و چرخ دنده و امثال آن و همچنين قسمتهايي از ماشينها كه امكان ايجاد سانحه براي كارگر داشته باشد بايد داراي پوشش و يا حفاظ با استقامت كافي باشد.
ماده 26 : قبل از شروع به تعمير و نظافت و روغنكاري ماشينها بايد بطور اطمينان بخشي آنها را متوقف ساخت.
تبصره - هنگام راه انداختن ماشينها به منظور آزمايش يا پس ازتعمير لازمست اين كار با ابزار مطمئن بهوسيله متخصصينفني تحت نظر مدير فني و يا نماينده فني ذي صلاحيت او انجام گيرد.