تحقیق انرژي زمين گرمايي، کاربردها و مزيت هاي آن در ايران 16 ص
دسته بندي :
دانش آموزی و دانشجویی »
دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 17 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2
انرژي زمين گرمايي، کاربردها و مزيت هاي آن در ايران
ژئوترمال از کلمه ي يوناني "ژئو" به معني زمين، و (ترمال) به معني گرما و گرمايي گرفته شده است. بنابراين، انرژي ژئوترمال به معناي (انرژي زمين گرمايي) يا انرژي با منشا دروني زمين است. اين انرژي، به شکل گرماي محسوس، از بخش دروني زمين است. اين انرژي، به شکل گرماي محسوس، از بخش دروني زمين منشا مي گيرد و اين انرژي در سنگ ها و آب هاي موجود در شکاف ها و منافذ داخل سنگ در پوسته ي زمين وجود دارد. مشاهدات به عمل آمده از معادن عميق و چاه هاي حفاري شده نشان مي دهد که درجه ي حرارت سنگ ها به طور پيوسته با عمق زمين افزايش مي يابد، هر چند نرخ افزايش درجه ي حرارت ثابت نيست. با اين روند، درجه ي حرارت در قسمت بالايي جبه به مقادير بالايي مي رسد و سنگ ها در اين قسمت به نقطه ي ذوب خود نزديک مي شوند.
منشا اين گرما در پوسته و جبه ي زمين، به طور عمده تجزيه ي مواد راديواکتيو است. در طول
3
عمر زمين، اين گرماي دروني به طور آرام توليد شده و در درون زمين محفوظ و محبوس مانده است. همين امر موجب شده است که منبع انرژي مهمي فراهم شود و امروزه به عنوان انرژي نامحدودي در مقياس انساني مورد توجه قرار گيرد.
از طرف ديگر، نظريه هاي موجود در خصوص تکامل زمين نيز مبنايي براي توضيح وجود گرما در داخل زمين هستند. مطالعات نشان مي دهد که زمين در زمان پيدايش (حدود 5/4 ميليارد سال قبل) حالت مذاب داشته، تدريجا سرد شده و بخش خارجي آن به صورت جامد درآمده است. اما بخش هاي داخلي آن، به دليل کندي از دست دادن گرما، حالت مذاب خود را حفظ کرده و داراي درجه
3
ي حرارت بالايي است و مي تواند منبع گرمايي دروني پوسته باشد که از هسته به طرف خارج منتقل مي شود.
چگونگي انتقال گرماي زمين به سطح زمين:
گرما از هسته ي زمين به طور پيوسته به طرف خارج حرکت مي کند. اين جريان از طريق انتقال و هدايت گرمايي، گرما را به لايه هاي سنگي مجاور (جبه) مي رساند. وقتي درجه ي حرارت و فشار به اندازه ي کافي بالا باشد، بعضي از سنگ هاي جبه ذوب مي شوند و ماگما به وجود مي آيد. سپس به دليل سبکي و تراکم کمتر نسبت به سنگ هاي مجاور، ماگما به طرف بالا منتقل مي شود و گرما را در جريان حرکت، به طرف پوسته ي زمين حمل مي کند.
گاهي اوقات، ماگماي داغ به سطح زمين مي رسد و گدازه را به وجود مي آورد. اما بيشتر اوقات، ماگما در زير سطح زمين باقي مي ماند و سنگ ها و آب هاي مجاور را گرم مي کند.
4
اين آب ها بيشتر منشاء سطحي دارند و حاصل آب باراني هستند که به اعماق زمين نفوذ کرده است. بعضي از اين آب هاي داغ از طريق گسل ها و شکست هاي زمين به طرف بالا حرکت مي کنند و به سطح زمين مي رسند که به عنوان چشمه هاي آب گرم و آبفشان شناخته مي شوند. اما بيشتر اين آب ها در اعماق زمين، در شکاف ها و سنگ هاي متخلخل محبوس مي مانند و منابع زمين گرما را به وجود مي آورند.