تحقیق پیامبر و یهودیان
دسته بندي :
دانش آموزی و دانشجویی »
دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 31 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
غيريهودي بودن حضرت محمد (ص)
يكي از دلايل مخالفت يهوديان با حضرت محمد غيريهودي بودن حضرت محمد بود. يهوديان معتقد بودند كه خداوند هرگاه خواسته با انسانها سخن بگويد و با آنها ارتباطي داشته باشد اين كار را بوسيله قوم يهود انجام داده است. آنها اعتقاد داشتند خداوند با انتخاب پيامبران خود از قون يهود خواسته اين قوم را واسطه بين خود و انسانها قرار دهد. يهوديان بر اين باور بودند كه خداوند اگر بخواهد شخصي را به پيامبري برگزيند حتماً از نوادگان يعقوب خواهد بود.
و تنها نسل حضرت يعقوب است كه لياقت پيامبري را دارد و هر قومي كه از نسل اين پيامبر نباشند لايق درجه نبوت و ارتباط با خداوند نيستند.
يهوديان مي دانستند كه پيامبر ختمي مرتبه خواهد آند و اين پيامبر نجات دهندة قوم يهود و تمام بشريت مي باشد اما آنها منتظر پيامبري بودند يهودي و تصور نمي كردند كه پيامبري با چنان عزت و مرتبه اي غيريهودي باشد. يهوديان كاملاً به عزت و رسات اين پيامبر آگاهي داشتند و آمدن اين پيامبر را برگ سبزي در دفتر يهوديت مي دانستند. حضرت محمد (ص) با اعلام رسالت خود باعث شدند كه انتظار يهوديان بسر آيد و آن روز موعودي كه منتظرش بودند فرار رسد. يهوديان در ابتدا از حضرت محمد (ص) بسيار استقبال كردند چون تصور مي كردند اين شخص يا يهودي مي باشد يا به دين يهود درخواهد آمد. اما مخالفتهاي يهوديان از زماني آغاز شد كه فهميدند اين شخص كه ادعاي پيامبري مي كند نه يهودي است و نه قصد يهودي شدن دارد و اين مسأله براي يهوديان يك فاجعه عظيم بود. يهوديان صدها سال بخاطر داشتن پيامبري چون حضرت موسي (ص) و يهودي بودن خود به دنيا فخرفروشي كرده بودند. آنها خود را انسانهايي برگزيده و خاص خداوند مي دانستند. خود را حرف اول و آخر سلسلة نبوت مي دانستند و در اين دوران منتظر آخرين پيامبر خود بودند تا دفتر نبوت را به اسم قوم يهود ببندند.
حال شخصي از قوم عرب آمده بود و ادعا مي كرد كه آخرين پيامبر خداوند است و اتمام حجت خدا بر انسانها و آمده تا تمام انسانها را بر هر دين و آئيني كه هستند و از هر قوم و نژادي كه مي باشند به اسلام دعوت كند و اين براي يهوديان بسيار گران بود. چون اين دعوت باعث مي شد كه يهوديت متزلزل و بي اعتبار شود چون ديني به نام اسلام مطرح شده بود و از رطفي يهوديان نژادپرست بايد خود را هم رديف ساير انسانها قرار مي داده اند و اين از نظر يهوديان امري محال بود. چون حضذت محمد (ص) غيريهودي بود هرچقدر كه قدرت پيدا مي كرد باعث تضعيف يهوديان مي شد. حتي اگر يهوديان را به حال حود مي گذاشت تا به دين خود بپردازند. طرح مسأله اسلام افكار را از يك قطبي بودن دين آسماني يعني دين يهود منحرف مي كرد و بابي ديگر براي خداپرستي باز مي شد. دين اسلام باعث مي شد كه انسانها با گرويدن به آن از زير فشار و تحقيرهاي يهوديان خارج شوند و يهوديان نتوانند سايرين را بخاطر نداشتن دين آسماني و پيامبر تحقير كنند. پس يهوديان چاره اي جز مخالفت با پيامبر عرب و غيريهودي نداشتند و ريشه دار شدن دين محمد (ص)، ريشه تفكر يهوديت را مي خشكاند و بزرگان يهود كاملاً به اين مسأله واقف بودند. پس غيريهودي بودن حضرت محمد (ص) باعث تضعيف يهوديان شده بود و تئوري يهوديان مبني بر اينكه خداوند هرگاه خواسته با انسانها سخن بگويد به وسيلة يهوديان اين كار را انجام داده و يهوديان قوم برگزيده و خاص خداوند هستند از بين مي
غيريهودي بودن حضرت محمد (ص)
يكي از دلايل مخالفت يهوديان با حضرت محمد غيريهودي بودن حضرت محمد بود. يهوديان معتقد بودند كه خداوند هرگاه خواسته با انسانها سخن بگويد و با آنها ارتباطي داشته باشد اين كار را بوسيله قوم يهود انجام داده است. آنها اعتقاد داشتند خداوند با انتخاب پيامبران خود از قون يهود خواسته اين قوم را واسطه بين خود و انسانها قرار دهد. يهوديان بر اين باور بودند كه خداوند اگر بخواهد شخصي را به پيامبري برگزيند حتماً از نوادگان يعقوب خواهد بود.
و تنها نسل حضرت يعقوب است كه لياقت پيامبري را دارد و هر قومي كه از نسل اين پيامبر نباشند لايق درجه نبوت و ارتباط با خداوند نيستند.
يهوديان مي دانستند كه پيامبر ختمي مرتبه خواهد آند و اين پيامبر نجات دهندة قوم يهود و تمام بشريت مي باشد اما آنها منتظر پيامبري بودند يهودي و تصور نمي كردند كه پيامبري با چنان عزت و مرتبه اي غيريهودي باشد. يهوديان كاملاً به عزت و رسات اين پيامبر آگاهي داشتند و آمدن اين پيامبر را برگ سبزي در دفتر يهوديت مي دانستند. حضرت محمد (ص) با اعلام رسالت خود باعث شدند كه انتظار يهوديان بسر آيد و آن روز موعودي كه منتظرش بودند فرار رسد. يهوديان در ابتدا از حضرت محمد (ص) بسيار استقبال كردند چون تصور مي كردند اين شخص يا يهودي مي باشد يا به دين يهود درخواهد آمد. اما مخالفتهاي يهوديان از زماني آغاز شد كه فهميدند اين شخص كه ادعاي پيامبري مي كند نه يهودي است و نه قصد يهودي شدن دارد و اين مسأله براي يهوديان يك فاجعه عظيم بود. يهوديان صدها سال بخاطر داشتن پيامبري چون حضرت موسي (ص) و يهودي بودن خود به دنيا فخرفروشي كرده بودند. آنها خود را انسانهايي برگزيده و خاص خداوند مي دانستند. خود را حرف اول و آخر سلسلة نبوت مي دانستند و در اين دوران منتظر آخرين پيامبر خود بودند تا دفتر نبوت را به اسم قوم يهود ببندند.
حال شخصي از قوم عرب آمده بود و ادعا مي كرد كه آخرين پيامبر خداوند است و اتمام حجت خدا بر انسانها و آمده تا تمام انسانها را بر هر دين و آئيني كه هستند و از هر قوم و نژادي كه مي باشند به اسلام دعوت كند و اين براي يهوديان بسيار گران بود. چون اين دعوت باعث مي شد كه يهوديت متزلزل و بي اعتبار شود چون ديني به نام اسلام مطرح شده بود و از رطفي يهوديان نژادپرست بايد خود را هم رديف ساير انسانها قرار مي داده اند و اين از نظر يهوديان امري محال بود. چون حضذت محمد (ص) غيريهودي بود هرچقدر كه قدرت پيدا مي كرد باعث تضعيف يهوديان مي شد. حتي اگر يهوديان را به حال حود مي گذاشت تا به دين خود بپردازند. طرح مسأله اسلام افكار را از يك قطبي بودن دين آسماني يعني دين يهود منحرف مي كرد و بابي ديگر براي خداپرستي باز مي شد. دين اسلام باعث مي شد كه انسانها با گرويدن به آن از زير فشار و تحقيرهاي يهوديان خارج شوند و يهوديان نتوانند سايرين را بخاطر نداشتن دين آسماني و پيامبر تحقير كنند. پس يهوديان چاره اي جز مخالفت با پيامبر عرب و غيريهودي نداشتند و ريشه دار شدن دين محمد (ص)، ريشه تفكر يهوديت را مي خشكاند و بزرگان يهود كاملاً به اين مسأله واقف بودند. پس غيريهودي بودن حضرت محمد (ص) باعث تضعيف يهوديان شده بود و تئوري يهوديان مبني بر اينكه خداوند هرگاه خواسته با انسانها سخن بگويد به وسيلة يهوديان اين كار را انجام داده و يهوديان قوم برگزيده و خاص خداوند هستند از بين مي
رفت و مردود مي شد.
پيامبر، اين شخص عرب، تمام انسانها و اقوام جهان را در يك سطح قرار مي داد، با خلقتي يكسان، پس يهوديان براي بقاء خود و افكار استعماري خود چاره اي جز مخالفت با حضرت محمد (ص) نداشتند و اني مخالفت امري آگاهانه بود بدين معني كه يهوديان مي دانستند كه او پيامبر خداوند است ولي به خاطر غيريهودي بودن دين ايشان اب او مخالفت مي كردند. يهوديان پيرو آئين حضرت موسي (ص) نبودند. آنها پيرو نفس خود بودند و آنچه آنها اجراء و عمل مي كردند دستوران كتاب مقدس (تورات) نبود بلكه فرامين نفسشان بود. آنچه اهميت داشت ساختن گوساله اي طلايي از يهوديت بود نه حفظ آيين حضرت موسي (ص) و اگر آنها پيروان خلف حضرت موسي (ص) بودند، قطعاً با آغوشي ياز از اسلام استقبال مي كردند و آن را مي پذيرفتند. چرا كه خود حضرت موسي (ص) (در كتاب تورات) مژده آمدن حضرت محمد (ص) را داده است.
همچنين خداوند در قرآن فرموده اند كه فرقي ميان هيچيك از پيامبران نمي باشد و همه مطيع فرمان خدا هستند.
در اين خصوص خداوند در آيه 140 سوره بقره مي فرمايند:
يا اگر شما اهل كتاب در موضوع انبيا با مسلمين بخ جدل برخاسته و گوييد كه ابراهيم و اسمعيل و اسحق و يعقوب و فرزندان او بر آيين يهوديته يا نصرانيت بودند (خدا مرا فرمايد) كه پاسخ ده كه شما بهتر مي دانيد يا خدا؟ و كيست ستمكارتر از آنكه شهادت خدا را در باره انبيا كتمان كند (يا گواهي خدا را به رسالت محمد (ص) در كتب آسمكاني مخفي دارد تا نبوت او را انكار كند) و خدا غافل نيست از آنچه مي كنيد.
و همچنين در مورد تكذيب پيامبر مي توان به سورة آل عمران آيه 184 اشاره كرد.
پس اي پيغمبر اگر تو را اتكذيب كردند غمگين مباش كه پيامبران پيش از تو را هم كه معجزات و زورها و كتاب آسمانيروشن بر آنها آوردند نيز تكذيب كردند.
2- سياست تهمت به مسلمانان و پيامبر توسط يهوديان
آنچه يهوديان در سر مي پروراندند جاودانگي يهوديت و برتري آنها نسبت به تمام اديان بود. از دديگاه يهوديان هرآنچه در برابر يهود قرار مي گرفت محكوم به فنا بود. يهوديان كه از سياست دوستي و راضي كردن پيامبر به پذيرفتن دين يهود نااميد شده بودند، تصميم گرفتند كه حضرت محمد (ص) و مسلمين را مورد تهمت و دشنام قرار دهند.
(سوره آل عمران آيه 186)
البته شما (مسلمانان) را به مال و جان آزمايش خواهند كرد (اهل كتاب) و بر شما از زخم زبان، آنها كه پيش از شما كتاب آسماني بر آنها نازل شد و از آنها كه شرك ورزيدند اذيت بسيار خواهد رسيد و اگر صبر پيشه كرده، پرهيرگار شويد (البته ظفر يابيد كه) ثبات و تقوا سبب نيرومندي و قوت اراده در كارهاست.