دانلود مقاله هویت دینی و نقش فطرت در آن با تاکید بر نهج البلاغه
دسته بندي :
مقاله »
مقالات فارسی مختلف
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 13 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
هویت دینی و نقش فطرت در آن با تاکید بر نهج البلاغه
دین یکی از آفریدگاران هویت انسان بر اساس فطرت است؛ ولی معنای عمومیتِ گرایش فطری، این نیست که همیشه در همه افراد، زنده و بیدار باشد، بلکه ممکن است تحت تاثیر عوامل خارجی چون محیط، تربیتهای ناصحیح به خصوص خانواده و... به صورت خفته و غیر فعال در آید.
مفهوم دین
«دین» در لغت به معنى جزا و پاداش و نیز به معناى ذلت و عبودیت و فروتنى در برابر خداى متعال است.
و در اصطلاح به معنای قوانین الهى براى مردم است كه شامل اصول و فروع مى گردد.
آیت الله جوادی آملی در تعریفی از دین مینویسد: «تعریف ماهوی از دین میسّر نیست، ولی تعریف مفهومی آن ممكن است؛ زیرا تعریف ماهوی شیء، بیان ماهیات و ذاتیات آن است. تعریف اشیا به جنس و فصل یا جنس و رسم یا به حدّ تامّ یا حدّ ناقص، تعریف ماهوی است؛ اما تعریف دین به این امور امكانپذیر نیست؛ زیرا دین كه مجموعه قواعد اعتقادی، اخلاقی، فقهی و حقوقی است، وحدت حقیقی ندارد و هر آنچه كه فاقد وحدت حقیقی است، وجود حقیقی ندارد و چیزی كه فاقد وجود حقیقی است، ماهیت ندارد و فاقد ماهیت، جنس و فصل ندارد. از اینرو، تعریف دین به حدّ تامّ یا ناقص، امكانپذیر نیست. از اینرو، در تعریف دین میتوان گفت: دین، مجموعه عقاید، قوانین و مقرراتی است كه هم به اصول بینشی بشر نظر دارد و هم درباره اصول گرایشی وی سخن میگوید و هم اخلاق و شؤون زندگی او را زیر پوشش دارد. به دیگر سخن، دین مجموعه عقاید، اخلاق و قوانین و مقرراتی است كه برای اداره فرد و جامعه انسانی و پرورش انسانها از طریق وحی و عقل در اختیار آنان قرار دارد.»
مفهوم هویت
«هویت» در لغت به معنای شخصیت، ذات، هستی و وجود و آنچه که منسوب به «هو» میباشد؛ و در اصطلاح به معنای حقیقت شی یا شخص که مشتمل بر صفات جوهری باشد.
به عبارتی هویت، حقیقت جزییه است؛ یعنی هرگاه ماهیت با تشخص لحاظ شود، هویت گویند و گاه هویت به معنی وجود خارجی است و مراد تشخیص است و گاه بالذات و گاه بالعرض میباشد.
اما ماهیت به معنای حقیقت و طبیعت و نهاد و سرشت چیزی مرکب از ما و حرف استفهام عربی هی به معنای چه و ضمیر منفصل مفرد و مونث غایب و یاء و تاء مصدری به معنای« آن چیست» میباشد.
هویت به چند دسته تقسیم میشود؛
1. فردی؛ به معنای نگرش انسان به خود که معمولاً مشتمل بر ادراکات و احساسات فرد در مورد بدن، کفایتهای شخصی، ارزشها و علایق اوست.
2. اجتماعی؛ به معنای رابطه بین خود و دیگران، در سطح اجتماعى است. مردمان داراى ویژگىهاىی متمایز هستند كه هویت اجتماعى آنان را مىسازد.