دانلود مقاله در مورد حداقل عمق پوشش خاكي بر روي پلهاي خاكي فولادي 50 ص
دسته بندي :
مقاله »
مقالات فارسی مختلف
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 51 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
حداقل عمق پوشش خاكي بر روي پلهاي خاكي- فولادي
خلاصه: پهناي خاكي- فولادي از قابهاي فولادي موجودار و انعطاف پذير پوشانده شده درون خاك دانه اي خوب متراكم ساخته شده اند.
طراحي آنها براساس اندركنش تركيبي ميان فشارهاي خاك و جابه جايي هاي ديواره كانال انجام مي شود. گسيختگي سازه ممكنست به سبب گسيختگي برشي يا كششي در پوشش خاكي روي كانال فولادي آغاز شود. بكارگيري ملاحظات طراحي ارائه شده در آئين نامه هاي مختلف، مانند آئين نامه طراحي پلهاي بزرگراه كانادا، در جلوگيري از برخي مشكلات مربوط به گسيختگي خاك روي پلهاي خاكي- فولادي با در نظر گرفتن حداقل عمق پوشش خاكي روي تاج كانال با توجه به شكل هندسي آن، موفقيت آميز بوده است. با اين وجود، الزامات آئين نامه موجود براي حداقل عمق پوشش جهت حداكثر دهانه به طول 62/7 متر و استفاده از قابهاي سخت نشده با عمق اعوجاج 51 ميليمتر، بسط داده شده اند. اثر طول دهانه هاي بزرگتر يا بكارگيري قابهاي موجدار صلب تر، پيشتر بررسي نشده و موضوع اين مقاله است. مطالعه حاضر، جهت بررسي مجدد گسيختگي هاي ممكن خاك به سبب بارهاي زنده وارده در مركز (يعني بارهايي كه بصورت متقارن، حدودا در وسط دهانه كانال وارد مي شوند) يا بارهاي زنده خارج از مركز، از تحليل اجزاء محدود استفاده مي كند. اين بررسي، مربوط به كانالهاي دايروي با دهانه بزرگتر از 24/15 متر و قوسهاي 3/21 متري با موجهاي عميق است. نتيجه حاصله اين است كه علاوه بر هندسه كانال، ابعاد واقعي دهانه نيز بايستي جهت تعيين عمق لازم براي پوشش خاكي مورد توجه قرار گيرد.
معرفي: پلهاي خاكي- فولادي از قابهاي فولادي موجدار و انعطاف پذير پوشانده شده در خاك دانه اي خوب متراكم شده ساخته شده اند. اين پلها با دهانه هايي به طول حداكثر 62/7 متر با استفاده از قابهاي فولادي با عمق اعوجاج (موج) 51 ميلي متر ساخته شده اند در حاليكه بخشهاي خاصي مانند سخت كننده ها براي دهانه هاي بزرگ بكار رفته اند. اخيرا، موجهاي عميق تري (در قابها) به اندازه 140 ميليمتر (شكل 1) ايجاد شده و براي سازه هايي با دهانه هايي كمتر از 22 متر در استاندارد ASTM-A 796.A 796 M مورد استفاده قرار گرفته اند. (استاندارد 1999,ASTM).
طراحي پلهاي خاكي- فولادي، بر اندركنش تركيبي ميان فشارهاي خاك و جابه
جائي هاي ديواره كانال، بنا نهاده شده است. (معيارهاي) حدود طراحي و الزامات آئين نامه اي تعيين شده و به اثبات رسيده اند؛ به Abdel- sayed و همكاران (Adbel- Sayed) و همكاران، 1993) آئين نامه طراحي پلهاي بزرگراه كانادا
حداقل عمق پوشش خاكي بر روي پلهاي خاكي- فولادي
خلاصه: پهناي خاكي- فولادي از قابهاي فولادي موجودار و انعطاف پذير پوشانده شده درون خاك دانه اي خوب متراكم ساخته شده اند.
طراحي آنها براساس اندركنش تركيبي ميان فشارهاي خاك و جابه جايي هاي ديواره كانال انجام مي شود. گسيختگي سازه ممكنست به سبب گسيختگي برشي يا كششي در پوشش خاكي روي كانال فولادي آغاز شود. بكارگيري ملاحظات طراحي ارائه شده در آئين نامه هاي مختلف، مانند آئين نامه طراحي پلهاي بزرگراه كانادا، در جلوگيري از برخي مشكلات مربوط به گسيختگي خاك روي پلهاي خاكي- فولادي با در نظر گرفتن حداقل عمق پوشش خاكي روي تاج كانال با توجه به شكل هندسي آن، موفقيت آميز بوده است. با اين وجود، الزامات آئين نامه موجود براي حداقل عمق پوشش جهت حداكثر دهانه به طول 62/7 متر و استفاده از قابهاي سخت نشده با عمق اعوجاج 51 ميليمتر، بسط داده شده اند. اثر طول دهانه هاي بزرگتر يا بكارگيري قابهاي موجدار صلب تر، پيشتر بررسي نشده و موضوع اين مقاله است. مطالعه حاضر، جهت بررسي مجدد گسيختگي هاي ممكن خاك به سبب بارهاي زنده وارده در مركز (يعني بارهايي كه بصورت متقارن، حدودا در وسط دهانه كانال وارد مي شوند) يا بارهاي زنده خارج از مركز، از تحليل اجزاء محدود استفاده مي كند. اين بررسي، مربوط به كانالهاي دايروي با دهانه بزرگتر از 24/15 متر و قوسهاي 3/21 متري با موجهاي عميق است. نتيجه حاصله اين است كه علاوه بر هندسه كانال، ابعاد واقعي دهانه نيز بايستي جهت تعيين عمق لازم براي پوشش خاكي مورد توجه قرار گيرد.
معرفي: پلهاي خاكي- فولادي از قابهاي فولادي موجدار و انعطاف پذير پوشانده شده در خاك دانه اي خوب متراكم شده ساخته شده اند. اين پلها با دهانه هايي به طول حداكثر 62/7 متر با استفاده از قابهاي فولادي با عمق اعوجاج (موج) 51 ميلي متر ساخته شده اند در حاليكه بخشهاي خاصي مانند سخت كننده ها براي دهانه هاي بزرگ بكار رفته اند. اخيرا، موجهاي عميق تري (در قابها) به اندازه 140 ميليمتر (شكل 1) ايجاد شده و براي سازه هايي با دهانه هايي كمتر از 22 متر در استاندارد ASTM-A 796.A 796 M مورد استفاده قرار گرفته اند. (استاندارد 1999,ASTM).
طراحي پلهاي خاكي- فولادي، بر اندركنش تركيبي ميان فشارهاي خاك و جابه
جائي هاي ديواره كانال، بنا نهاده شده است. (معيارهاي) حدود طراحي و الزامات آئين نامه اي تعيين شده و به اثبات رسيده اند؛ به Abdel- sayed و همكاران (Adbel- Sayed) و همكاران، 1993) آئين نامه طراحي پلهاي بزرگراه كانادا
(2001 , CSA- CHBDC) و مشخصات استاندارد پلهاي بزرگراه منتشر شده توسط آشتو (2001, AASHTO) مراجعه شود.
يكي از معيارهاي گسيختگي براي چنين سازه هايي در شرايطي كه پوشش خاكي روي مجراي فولادي كافي نباشد، گسيختگي خاك بخاطر برش و / يا كشش ايجاد شده در آن مي باشد. بكارگيري ملاحظات طراحي ارائه شده شده در آئين نامه هاي مختلف، مانند آئين نامه طراحي پلهاي بزرگراه (1992, OHBDC) Ontario، آشتو (آشتو، 2001) يا آئين نامه طراحي پلهاي بزرگراه كانادا، در جلوگيري از برخي مشكلات مربوط به گسيختگي خاك روي پلهاي خاكي- فولادي با در نظر گرفتن حداقل عمق پوشش خاكي روي تاج كانال، موفقيت آميز بوده است.
اين الزامات، در اصل تجربي بوده و از آن پس، براساس تحليل اجزاء محدود (1981, Hafez) با در نظر گرفتن شكل هندسي كانال و بارهاي محوري، كاميون OHBDC جهت طراحي (شكل 2)، اصلاح شوند (1983a, Abdel- Sagal, Hafez). در نتيجه، حداقل عمق پوشش مورد نياز (h) در دومين ويرايش از (1983,OHBDC)OHBDC، بزرگترين مقدار از بين يا با حداقل مقدار 6/0 متر بود كه براساس شكل 3، D,S به ترتيب دهانه موثر و خيز (برآمدگي) كانال هستند. با وقوف به دست وپاگير بودن الزامات فوق بخصوص در مورد كانالهاي دهانه كوتاه به شكل بيضي افقي، سومين ويرايش (1992,OHBDC) OHBDC شرط پيشين را به كاهش داد.
همچنين الزامات مشابهي در آئين نامه فعلي طراحي پلهاي بزرگراه كانادا مشخص شده اند (2001,CSA-CHBDC) و در حال حاضر بدون توجه به نيمرخ اعوجاج صفحه، قابل استفاده براي تمام سازه هاي خاكي فولادي مي باشند. هر چند، بايستي به اين نكته اشاره نمود كه تمامي الزامات براي حداقل عمق پوشش، براي حداكثر دهانه 62/7 متري و استفاده از قابهاي سخت نشده با عمق اعوجاج 51 ميليمتري ايجاد شده اند. تاثير دهانه هاي بلندتر و / يا استفاده از قابهاي موجدار صلب تر يا بيشتر مورد بررسي قرار نگرفته و موضوع اين مقاله مي باشد كه به بررسي مجدد مسئله گسيختگي امكان پذير در پوشش خاكي بعلت بار زنده واقع در مركز يا خارج از مركز كه بر خاكريز اعمال مي شود،
مي پردازد. در اينجا گسيختگي پوشش خاكي براي كانالهاي دايروي با دهانه هاي كوتاهتر از 24/15 متر و قوسهاي 3/21 متري داراي، قابهايي با موجهاي عميق (شكل 1) مورد بررسي قرار گرفته است. مشاهدات ارائه شده مبتني بر نتايج تحليل اجزاء محدود انجام شده توسط
Hafez در دانشگاه وينزور (1981, Hafez) (به بخش بعدي مراجعه شود) و نيز بكارگيري آئين نامه جامع و عمومي ABAQUS [نرم افزار اجزاء محدود، نسخه 1/6 (1998)، R.I. , Providence, Sorenson, Karlssen, Hibbit] و در نظر گرفتن بار كاميون مطرح شده توسط 1992, OHBDC مي باشند (شكل 2).
شكل
شكل 1- انواع قابهاي كانال، ابعاد به ميليمتر بيان شده اند موج استاندارد 51 ميليمتري (2 اينچي)، قاب (I)؛ (b) موج استاندارد 1400 ميليمتري، قاب (II)؛ (c) قابهاي موجدار سخت شده؛ قاب (III)؛ و (d) قابهاي موجدار سخت شده با پركردگي بتني، قاب (IV).
شكل 2- بارهاي محوري كاميون OHBDC براي طراحي (1992,OHBDC)، (a) نما (b) پلان
شكل 3- تعريف و توضيح S,D براي اشكال مختلف سطح مقطع كانال، (a) دايره، (b) نيم قوس، (c) بيضي قائم، (d) بيضي افقي، (e) قوس Re-entrant و (f) قوس لوله اي
شكل 4- مدل اجزاء محدود براي كانالهاي دايروي (1981, Hafez).
شكل 5- تعريف خروج از محوريت e براي موارد بارگذاري تحت بررسي، (a) در صورت اعمال يك بار محوري (b) در صورت اعمال يك بار محوري
پلهاي خاكي- فولادي تحت بارگذاري، با در نظر گرفتن عوامل و بار اجرا و تغيير مجاز بار ديناميكي طراحي مي شوند. همچنين ضوابط و معيارهاي مختلفي از گسيختگي در خاكريز و قابهاي فولادي مورد بررسي قرار ميگيرد. (2001, AASHTO, 1992,OHBDC). با اين وجود، هدف مقاله حاضر، به بررسي گسيختگي خاك بالاسري كانال محدود شده و تنها به توضيح استفاده از خاكريزهاي دانه هاي مجاز و خوب متراكم شده مي پردازد (1992,OHBDC). اين مقاله، رفتار پوشش خاك كم عمق را مورد بررسي قرار داده و از الزامات عمومي و عملي براي حداقل عمق پوشش خاكي را بخصوص براي پلهاي خاكي- فولادي با دانه هاي بزرگ ارائه مي نمايد. طراحي سازه اي ديواره هاي كانال و همچنين ظرفيت باربري خاك در حوزه بررسي حاضر نمي گنجد.
شكل 6- ساير شكست براي مدل موهر- ؟